اندر حکایت سالی که تمام می شود ...

سلام،

          راستش می دونم اینجور حرفها هم واسه این وبلاگ خیلی غیر عادیه هم کاملا تکراری شده؛اما خب،یه سال دیگه هم گذشت.پاییزی تر از هر سال ولی خب بالاخره این شب ستم داره ره سپار جاده ی خاطرات می شه.یه روز دیگه میاد، با طلوعی از جنس بهار،نیمروزی چون تابستان که داغ تلخ غروب پاییز رو تو سینه داره و در انتها شبی به زیبایی زمستان.کاش این روزمون شیرین تر از دیروزمون باشه.به هر حال منم مثه اون هزاران آدم دیگه یی که تو وبلاگشون سال نو رو تبریک گفتن باید تبریک بگم  چاره ی دیگه یی ندارم.دوستای گلم.بابت همه چیز ممنونم. حضورتون تو نور شب کافی بود.نظراتتون آذینش کرد و حالا نیم سال گذشت با همراهی جاودانه ترین دوستای جهان.سال خوبی داشته باشین.

                                                                            امضا: خودم

پ ن : من آن زمان ها چقدر مودب بوده ام ...

پ ن : هنوز خیلی ها فکر می کنند من چقدر مودب ام ...

پ ن : آدمها گاهی اشتباه می کنند ...