شبی خواب دیدم

    شبی خواب دیدم ...

                                                                        اثری از: کارمن سیلوا

     شبی خواب دیدم که مرده ام.روی سینه ام خرمنی از گل نهاده بودند و اتاق من نیز که درها و پنجره هایش به روی خورشید گشوده می شد،غرق گل بود.

     فقط آن شب توانستم لذت نیستی را بچشم و در بازوی نوازشگر مرگ،چون در گهواره ای نرم،آرام آرام به خواب روم.در آن لحظه،حسرت هیچ چیز را نداشتم.از هیچ یک از آنچه در پشت سر گذشته بود، یاد نمی کردم.

     حسرت ترانه های دلپذیری را که روز و شب از دل بر زبان می آوردم نداشتم.فقط به یاد دل خود بودم.تاسف بر آن شبها و روزهایی را می خوردم که می توانستم از باده ی عشق سرمست شوم و نشدم.